Dikkat eksikligi ve hiperaktivite

Dikkat eksikliği ve hiperaktivite

Adhd (dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu) son 25-30 yılda daha yoğun ele alınan çocukluk dönemindeki önemli psikiyatrik problemlerden biridir. bu bozukluk, öncelikle 1902 yılında george stıll ismindeki ingiliz hekim tarafından tanımlanmıştır.

dsm-ıv' e göre dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğunun üç tipi vardır...

dikkat eksikliği / hiperaktivite bozukluğu bitişik tip;

dikkat sizlik, hiperaktivite (aşırı hareketlilik) ve impulsivite (dürtüsellik) bir arada görülmektedir.

dikkat eksikliği / hiperaktivite bozukluğu-dikkatsizliğin önde geldiği tip;

dikkatsizliğin ön planda olduğu görülmektedir.

dikkat eksikliği / hiperaktivite bozukluğu-hiperaktivite-impulsivitenin önde geldiği tip

dikkat eksikliği

dikkatini detaylara verememe, okul ödevlerinde, derslerde ve diğer etkinliklerde dikkatsizce hatalar yapma, dikkatin dağılması, verilen işin-görevin tamamlanamaması, oyuncak ve eşyaların kaybedilmesi, dikkatin dış uyaranlarla çok kolay dağılması, unutkanlık, kendisiyle konuşulduğunda dinlemiyormuş gibi hissedilmesi belirtilerini içerir.

hiperaktivite (aşırı hareketlilik)

ellerin-ayakların kıpır-kıpır olması, devamlı hareketlilik (koşma, tırmanma), sakin vakit geçirme-oyun oynama zorluğunun olması, çok konuşma belirtilerini içermektedir.

impulsivite (dürtüsellik)

sırasını bekleme güçlüğü, başkalarının sözünü kesme, oyunun arasına girme, sorulan soru tamamlanmadan cevabını verme belirtilerini içerir. bu semptomların 7 yaşından önce de bulunması, en az iki ortamda (okulda- evde) bu belirtilerin olması, kişinin veya çocuğun günlük yaşantısını bozacak derecede olması gerekir.

davranım bozukluğu, karşı gelme bozukluğu, öğrenme güçlüğü, düşük kanlanma ve şeker kullanımı bulunduğu ve yine adhd olan çocukların yakın akrabaları arasında adhd, davranım bozukluğu, antisosyal özellikler, depresyon, alkolizm ve madde kullanımı gibi psikiyatrik sorunların sık görüldüğü saptamıştır.

adhd' yi etkileyen psikososyal faktörler, esas bir etkiden çok hazırlayan ve problemin ortaya çıkışını çabuklaştıran sebepler olarak ele alınabilir. ailede geçimsizlik, parçalanmış aile, aile tutumlarındaki bozukluk, yetişme yurdunda yetişen çocuklarda duygusal yoksunluğa bağlı olarak geliştiği ileri sürülmektedir.

tedavi

tıbbi tedavi, psikostimülan ilaçların kullanımı, anne-baba eğitimi, öğretmen eğitimi takviyesi, özel eğitim çalışmaları, davranış terapisi birlikte yürütülmektedir.

kliniğimizde ek tedavilerden özel eğitim çalışmaları içinde rehacom (dikkat ve zihin geliştirme programları) ve neuro-biofeedback uygulaması kullanılıyor.