Gebelik ve bronşiyal astma
Gebelikte oksijen tüketimi %25 kadar çoğalır,bunda annenin vücut yüzeyinin giderek artması ve bebeğin enerji gereksinimindeki artış etkilidir.
bebeğin anne karnında oksijenlenmesi
plasentadan ayrılan bebeğe ilişkin göbek kordonundaki ven kanı, anne rahimi ven kanına eşit oksijen düzeyine sahiptir. bebek nisbeten düşük oksijen oranlarını normalde tolere eder. bu toleresyan fetal hemoglobinin oksijen taşıma kapasitesine ve yüksek bebek kalp atımına bağlıdır.
astmanın hamilelik üstüne etkisi
astmatik olmayan ve astmatik gebelerde yapılan bir çalışmada astmalı grupta gebelik anında çocuk ölümü, düşük doğum ağırlıklı bebek, erken doğum, hamilelik toksemisi daha sık görülmüştür.
gebeliliğin astma üstüne etkisi
gebelikte astımlı hastaların 1/3' ü kötüleşir, 1/3' ü hafifler, diğer 1/3' ü de hiç değişmez.
gebelik sırasında bulguların artmasına neden olan faktörler;
progesteron artmasına bağlı aşırı solunum
viral üst solunum yolu enfeksiyonunun fazla görülmesi
bebeğe ilişkin antijenlerle karşılaşma
histamin vb. gib bazı maddelerin düzeylerinde artış
mideden yemek bosuna geri kaçışta artış
gebelik sırasında astma bulgularının düzelmesine etki eden faktörler;
kanda serbest kortizol seviyesinde artma.
bronkomotor tonus ve hava yolu direncinde azalma.
ıg e yapımının azalması
progesteron aracılığıyla bronşlarda açılma oluşması.
gebelikte astma tedavisi
karşılaşılan en önemli belirsizlik tedavide hangi ajanların kullanılması gerektiğidir.
astmanın süregen iltihabi seyirli doğası göz önüne alınarak iyi bir biçimde takib edilerek kullanıldığında; teofilin, sodyum kromoglukat, inhale steroidler, beta 2 agonistlerin kullanımında sakınca yoktur. akut alevlenmelerde bebekteki oksiyenlenme azalmasını önlemek için agressif tedavi yapılmalıdır,tedavide beta 2 agonist ve oksijen yer almalıdır. gereğinde damardan, kabadan veya ağız yoluyla kortizon verilmelidir.
b. gebelikte akut astma tedavisi
akut atakların genellikle 17. ve 24. haftalar arasında geliştiği, akut atakların bütün hamilelik süresince uniform dağılmadığı ileri sürülmektedir.
burun yolu ile oksijen 3-4 lt/dk
nebulize beta 2 agonist bronkodilatatör; ilk 60-90 dk da 3 doza kadar
kortikosteroid bağımlı olgularda başlangıçta ve 1. saatteki tedavi sonrasında düşük yanıt alınan olgularda başlangıç tedavisine ek olarak iv 6-8 saatte bir 1mg/kg metilprednizon (hasta düzeldikçe azaltılır).
damardan aminofilin açısından değerlendirilir (genellikle yalnızca hastaneye yatırmak gerekiyorsa),şayet kullanılacaksa; 6 mg/kg yükleme dozu 0,5 mg/kg idame dozu kan teofilin seviyesi 8-12 mikrogram/ml olacak biçimde sürdürülür.
yukardaki tedavilere yanıt alınamıyorsa 0,25 miligram ciltaltına terbutalin vermek açısından değerlendirilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder