Pragmatik yaklaşım
Kaynağını dilbilimci austin'de bulan bu yaklaşım, dilin kullanımının özellikleri (konuşmacıların motivasyonları, tepkileri, söylem tipleri, deyişlerin hususları, vb.) üstünde durur. bu yaklaşıma göre, bir ifadenin anlamı iki faktöre bağlıdır: bir yandan cümlenin anlamına, diğer yandan ifadenin içerisinde yer aldığı dilsel (lengüistik) veya dil-dışı bağlama.
bu anlamda, salt dilsel yapıların biçimsel özellikleri (sentaktik boyut) veya dilbilimsel birimler ile dünya arasındaki ilişkiler (semantik boyut) üstünde duran yaklaşımlardan ayrılır. austin'e göre (1962) " bir ifade, yanlış veya doğru olmaksızın bir işlev görebilir ve söylemde bir başka anlam tipi araştırmayı başlatır; bu anlam, deyişin dediğiyle değil, yaptırttığıyla ilgilidir ve bu, dilin pragmatik boyutudur".
dilin pragmatik boyutunu vurgulayan çeşitli filozoflar (ryle, searle, rorty, vb.) dilin rasyonellik ve objektiflik temelinde geliştirilen modellerine karşı, dilin günlük yaşamdaki kullanımlarına dikkat çekmişlerdir. günlük yaşamdaki dil oyunları, palo alto ekolü mensuplarının (watzlawick, vb.) davranış analizlerinde önemli bir yer tutmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder